Yillar oncesinde bu blog sitemde yazılar yazardım. Benim icin bir nevi gunluktu. Hem öğrendiklerimi hemde düşüncelerimi paylasirdim. Büyük hayallerim vardi. Yillar oncesinde hayatimi bosa harcadigimi düşünürken suan geriye baktigimda aslında okul - üniversite doneminde daha aktif, bilgi öğrenen bir hayatim vardi. Bazı yazilarimi okuyunca sasirdim. Simdi bu yazilari başkasından okusam çok zeki bir kız derdim.
Universite doneminde farklı konularda kendimi geliştirir, neredeyse her gun hayallerim icin bir şey yapardım. Yazilimci olmak, aklıma gelen website ve aplikasyonları gercege dönüştürmek istiyordum.
Mezun olduktan sonra çok farklı bir endüstride yer aldım. Bu endüstriyi paylasmayacagim ama geriye döndüğümde yazilimci olmadigima ve bu sektörde yer aldigima seviniyorum. Oyle bir sektorki yer alanların %90i basarisiz. Uzun ve acı dolu bu surecin ardından başarıya ulaştım. Basari bana kilcal damarım kadar yakin. Sadece icimdeki hayalleri kaybetmek ve gecen yıllara baktigimda daha aktif yasamamis olmak beni uzuyor. Günlerimi daha aktif ve dolu gecirebilirdim. Hayatta her şey değişir, gelisir ama zaman ve sağlık gitti mi yerine gelmesi zor oluyor. Hatta sağlık bile geri gelebilir ama zaman öyle degil.
Gordugum 100 yas ustu insanlara baktigimda bir şey fark ettim. Hepsi az yiyor ve çok çok şükrediyor. Ben şükredenlerden olmak ve hayatimin geri kalanını dolu dolu, sevdiklerimle, kalp kirmadan, güzel bir hayat yasamak istiyorum.
